Ekte baconsvor er bokstaveleg tala svinedyr. Men det er lettare å forstår når vi veit kva arbeid som ligg bak denne delikatessa frå grisens yste lag. Du kan gjere den slaget sunnare ved å bruke ein AirFryer i staden for å fritere skinnet i siste steg.
På Far min sitt kjøkken blir det rett som det er skinn og svor frå grisen til overs i samband med ulike spekeprosjekt og liknande. Svoren blir vakuumpakka og frysen ned, slik at ein kan lage litt større mengder sprø baconsvor når ein først er i gong.
For dette er ein litt tidkrevjande prosess. Men vel verdt det når du set tennene i luftig, sprøtt griseskinn som har vore gjennom ein tre trinns prosess på vegen.
Først koker vi skinnet i lettsalta vatn. Deretter tørkar eg skinnet i steikeomnen over natta. Til slutt kan du poppe svoren i ein AirFryer, eller frityrsteike den. Resultatet blir det same, spør snacks i heilt eigen klasse.
Oppskrift på heimelagd, sprø baconsvor
- Om lag ein kilo svor
- 5 liter vatn
- Tre ss salt
Alle først skjerer du svoren av ribba. Det er ein fordel å ta vekk så mykje feitt som mogleg. Du kan eventuelt fjerne noko av feittet med ei stor skei etter kokinga.
Kok opp ein stor kjele (gjerne ti-liters) med fem liter vatn og tre store skeier salt.
Ha i all svoren når vatnet koker. Skru ned varmen, legg eit lokk delvis over kjelen og kok svoren i om lag halvannan time. Då vil den vere mør, og nesten gå i oppløysing. Men den skal framleis henge i hop.
Legg svoren utover ei bakeplate med kjøkkenpapir på botnen, med feittsida opp. Fjern eventuelle reistar av feitt. Ingen fare om det er litt feitt med, men det verste feittlaget skal vekk.
Eg har to steikeomnar på kjøkkenet (dersom du berre har ein omn, kan du for eksempel lage ein halv kilo svor i slengen). Eg skrur begge på 90 grader varmluft, og legg ei rist over ei bakeplate. Svoren fordeler eg utover ristene, no med feittsida ned.
Lukk steikeomnsdørene, og la omnane gjere jobben mens du søv. Dersom du ikkje syns det er stas å ha omnane på om natta, kan du gjere dette på dagtid, men berekne åtte til ti timar.
Svoren er klar når den er lysebrun og så sprø at vi lett kan knekke den opp i mindre bitar. Dersom den blir mørkebrun og for godt steikt, vil du oppdage at den ikkje poppar og bles seg opp så lett.
Etter runda i steikeomnen, legg eg svoren på ny på bakebrett med kjøkkenpapir under, også denne gong med feittsida ned, slik at overskytande feitt renn av.
Du kan gjerne fritere dei tørre svor-bitane i ein nøytral matolje på 180 grader nokre sekund, til den bles seg opp. Legg den i så fall raskt over på ei plate med kjøkkenpapir etter poppinga.
Eg syns det er langt enklare – og langt sunnare – og poppe svoren i om lag tre minutt på 200 grader. Men pass på at du berre har i ei handfull bitar i gongen, for dei bles seg opp og treng å ha litt luft rundt seg for å kunne poppe skikkeleg.
Du vil oppleve at poppinga held fram etter at du har dei ut av varmen.
No er tidspunktet å salte dei litt ekstra, eller ha på det krydderet du syns dei fortener. Men på Far min sitt kjøkken syns vi dei er heilt framifrå naturell, med litt saltsmak.