Enten du får dratt til Amerika, eller må leve med draumen; å lage din eigen «lobster roll» er så enkelt at kven som helst klarer det. Lukker du auga når du tar di første tugge, kan det hende hovudet tar deg med å ei lang reis over Atlanteren.
Matvareindustrien har gjort sitt for å sette det naturlege feittet til grisen i dårleg lys. Men er det eigentleg «eit fett» kva feit del av svinet du bruker? Smult er ikkje det verste alternativet når du skal bake, fritere eller lage eit bakteriefritt «lokk» på toppen av glaset med paté.
Har du nokon gong forelska deg så i ein rett, at du aldri blir lei? Nesten uansett kor ofte du et den? Men så er det det med denne kjærleiken, du finn ikkje alltid ut av den. Det skulle ta meg over 20 år før eg fekk til å lage søt-sterk sitrongras-kylling på vietnamesisk (nesten) slik dei gjer det på ein av favorittrestaurantane mine.
God, gammaldags leverpostei med grov konsistens er eit av dei beste matminna mine frå barndommen. Det finnes ei råd for alle dei med glutenintoleranse eller mjølkeallergi som har lyst på denne delikatessa. Om du vil, kan du gjere den villare enn vanleg postei.
Mange klassiske rettar har blitt til takka vere uhell og misforståingar. Den svenske «najad-lax» – som faktisk blir produsert her til lands – er ein kombinasjon av gravlaks og røykt fisk. To elementære konserveringsmetodar som har smelta saman – med fisk som smeltar på tunga.
Ein ost kan smake vidunderleg på eigenhand. Men med søtt følgje når den nye høgder. Valnøtthonning med aprikos og tranebær er svært enkelt å lage, og held seg godt.
Den spanske kjærleiken til paella er grenselaus, nåde den som tuklar med tradisjonen! Men der det finns ekte kjærleik, er det også rom for forsoning og å tilgje ein stakkars skandinav som trør feil.
Du treng ikkje leige inn tangodansarar for å lage ein argentinsk asado, sjølv om det lettar på stemninga. Men du trenger derimot mange gode venner og godt med tid når du heng opp eit heilt lam over grillen.
Lammelåret har fått heidersplassen når familien eller vennelaget samlast rundt bordet for ein skikkeleg festmiddag. Og med god grunn. Men den mindre slektningen, kjelåret, er nok hakket meir smakfullt.
Tenk deg ein sommardag fri for skyer på himmelen, varm bris og nokre myggstikk på leggen. Eit sildebord utan ende i den svenske skjergarden. Med gubberøre med spekesild og andre slike rettar, kan du drøyme deg vekk når som helst.