Har du nokon gong forelska deg så i ein rett, at du aldri blir lei? Nesten uansett kor ofte du et den? Men så er det det med denne kjærleiken, du finn ikkje alltid ut av den. Det skulle ta meg over 20 år før eg fekk til å lage søt-sterk sitrongras-kylling på vietnamesisk (nesten) slik dei gjer det på ein av favorittrestaurantane mine.
God, gammaldags leverpostei med grov konsistens er eit av dei beste matminna mine frå barndommen. Det finnes ei råd for alle dei med glutenintoleranse eller mjølkeallergi som har lyst på denne delikatessa. Om du vil, kan du gjere den villare enn vanleg postei.
Mange klassiske rettar har blitt til takka vere uhell og misforståingar. Den svenske «najad-lax» – som faktisk blir produsert her til lands – er ein kombinasjon av gravlaks og røykt fisk. To elementære konserveringsmetodar som har smelta saman – med fisk som smeltar på tunga.
Ein ost kan smake vidunderleg på eigenhand. Men med søtt følgje når den nye høgder. Valnøtthonning med aprikos og tranebær er svært enkelt å lage, og held seg godt.
Den spanske kjærleiken til paella er grenselaus, nåde den som tuklar med tradisjonen! Men der det finns ekte kjærleik, er det også rom for forsoning og å tilgje ein stakkars skandinav som trør feil.
Sjølv om mange drøymer om å lage si eiga spekeskinke, gjer dei færraste alvor av det. Men om du nøyer deg med deler av skinka, kan du sikre eit utmerka spekemat-resultat utan tilgang på stort anna enn ei vakuummaskin og eit kjøleskap.
Du treng ikkje leige inn tangodansarar for å lage ein argentinsk asado, sjølv om det lettar på stemninga. Men du trenger derimot mange gode venner og godt med tid når du heng opp eit heilt lam over grillen.
Photo by Morten Rakke
Far min sitt kjøkken er sjeldan i rampelyset. Men Dagbladet si nettutgåve har vore på besøk og intervjua oss om det vi steller med her på tunet, som ofte handlar om salting, speking, røyking og graving. Under finn du lenke til artikkelen.
Lammelåret har fått heidersplassen når familien eller vennelaget samlast rundt bordet for ein skikkeleg festmiddag. Og med god grunn. Men den mindre slektningen, kjelåret, er nok hakket meir smakfullt.
Tenk deg ein sommardag fri for skyer på himmelen, varm bris og nokre myggstikk på leggen. Eit sildebord utan ende i den svenske skjergarden. Med gubberøre med spekesild og andre slike rettar, kan du drøyme deg vekk når som helst.