Kvart år blir tusenvis av geit skrota på søppelfyllinga. Kvifor ikkje kaste dei på grillen i staden, og vere med på å sikre at den livsviktige geita ikkje forsvinn frå den norske faunaen. Grilla kje- eller geitesteik med rødbetpuré er i alle fall ikkje å forakte.
Vi som fora opp på sped, halvtørr grillkylling på 70-talet, får eit sjokk når vi møter den amerikanske storebroren – grilla og dampa på toppen av ein avskåren ølboks. Denne smaksbomba frå Sørstatane er vi villige til å adoptere utan reservasjonar, særleg når vi veit at det finns norsk kylling i verdsklasse å benytte oss av.
Svenskane hevdar at «heime er den staden der du veit kva som er i lapskausen». I min barndom ante verken far min eller eg eksakt kva som skjulte seg i gryta, men den smakte som festmat sjølv på grå og triste måndagar.
Norsk bacon er bokstavelig talt svinedyrt og sjeldan godt speka. Men når matvarekjedene nærast kastar billig ribbe etter oss deler av året, er det tid for handling. Har du først fått smaken på ditt heimelagde, heimerøykte bacon, er det fort gjort å bli røykavhengig…
Har du opplevd at din favorittstad på matfronten plutselig har stengt dørene? Ein enkel lapp i vindauget som fortel at her kjem du aldri inn dørene igjen? Aldri meir skal du få smake verdas mest velsmakande lammespyd… Dersom du då ikkje har elga deg inn på kokken og bedt om oppskrifta på shish kebaben.
Har du opplevd å få servert kjøtt mørare enn noko anna, rosa tvers igjennom, men like fullt med ei smakfull steikeskorpe? Sjansen er stor for at du har fått posemat frå øvste hylle. Men du treng ikkje svi av halve månadsløna for å lage sous vide-inspirert mat som garantert imponerer gjestane.
Er det tilfeldig at det blir juksa med hestekjøtt i lasagne og annan ferdigmat, eller at kjøttdeig og andre farseprodukt med jamne mellomrom er E.coli- og salmonella-smitta? Tja, juks og slurv har vore ein del av historia heilt sidan matvareindustrien oppsto. Vil du vere heilt sikker på kva som går gjennom kverna, er det berre å stå for produksjonen sjølv.
Eg veit akkurat kvar spiren til matinteressa mi blei sådd. Besøka hos «tante» Oliva i barndomen fortalde meg at det som skjedde på kjøkkenet var heilt avgjerande for middagsresultatet. Oliva blei aldri tatt på senga av uventa besøk. Ho hadde alltid frysaren full av det som kunne bli fabelaktig godt sosekjøtt.
For vestlendingen betyr ribbe stort sett fårekjøtt. Men etter fleire tiår i eksil på Austlandet, har eg lært med å sette meir og meir pris på grisen. Her kan du lese om korleis ribba blir når du lyttar til råda frå Ingrid Espelid Hovig og Eivind Hellstrøm.
Heimelagd leverpostei høyrer førjuls- og juletida til. Og det er mykje god terapi i å invitere gode vener på ein uformell posteiproduksjon når stressnivået blir før høgt. Det er heller ikkje dumt med ein skvett akevitt i både kokken og leverposteien…